توضیحات

این متن بخشی از اوستا، کتاب مقدس دین زرتشتی است. در این بخش، هات ۲۸ از یسنه (یکی از بخش‌های مهم اوستا) آمده است. در این هات، زرتشت (یا پیروانش) به درگاه اهورامزدا (خدای دانای بزرگ) نیایش می‌کنند و از او خواستار برکت، آرامش و خشنودی هستند.
توضیحات بیشتر:
* ای مزدا، ای سپند مینو: ای اهورا مزدا، ای روح مقدس!
* اینک در آغاز: در ابتدای این مراسم نیایش.
* با دست‌های برآورده: با دست‌های بلند شده به حالت نیایش.
* تو را نماز می‌گذارم: تو را نیایش می‌کنم.
* خواستار بهروزی و رامشم: خواهان خوشبختی و آرامش هستم.
* [بشنود که]: این عبارت نشان می‌دهد که این بخش از نیایش باید با صدای بلند خوانده شود تا دیگران نیز آن را بشنوند.
* با کردارهای «اَشَه»: با انجام کارهای درست و نیکو. «اشه» یکی از مفاهیم کلیدی در دین زرتشتی است که به معنای راستی، درستی و نظم کیهانی است.
* با همه خرد و «منش نیک»: با استفاده از خرد و اندیشه نیک. «منش نیک» نیز از مفاهیم مهم در دین زرتشتی است که به معنای اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک است.
* «گوشْوروَن» را خشنود کنم: گوشورون نام یکی از آفریده‌های نیک اهورامزدا است که احتمالاً منظور گاو یا موجودی مفید و مقدس است.
#اوستا #زرتشتی #اهورامزدا #ایران_کهن #کوروش_بزرگ #هخامنشینان